3/10/2012

Bab 7


Kuala Lumpur







             “Siapa hantar kamu tadi Dania?”.
Ujar Datuk Razif sewaktu Dania baru pulang ke rumah pada suatu malam.
            “Hmm..hmmm…kawan pa…”.
Jawab Dania dengan suara terketar-ketar.
            “Siapa? Laki ke perempuan?”.
 Tanya Datuk Razif dengan nada serius sambil membaca majalah ditangannya.
            “Hmm..hmmm…Hariesz pa…kawan Nia masa sama-sama belajar dekat UK dulu..”.
Jawab Dania sopan tanpa memandang wajah papanya.
            “Hmm…kawan biasa ke boyfriend?”.
Perli Datuk Razif.
            “Kenapa pa?”.
Soal Dania dengan perasaan hairan.
            “Jawab je la Nia!”.

Kali ini nadanya perlahan sedikit daripada tadi.
           
‘Aduii! Nak cakap apa ni? Kalau cakap betul-betul takut papa marah kalau tipu….ish! macam mana ni?’.
Desis hati Dania.

“Hmm..hmm..kawan..kawan biasa je pa…”.
Dania membohong.
            “Kalau kawan biasa elok lah..papa tak mahu kamu cinta-cintun lagi…fokus pada kerjaya dulu..dah berjaya baru fikir pasal jodoh! Faham Nia?”.
Kata Datuk Razif dengan nada tegas sambil memandang anak mata Dania
            “Fa…fa…faham pa…”.
Dania menundukkan kepala di lantai.
Dania terkesima seketika.
            “Hmmm..macam mana kerja okey? Banyak kes?”.
Tanya Datuk Razif.
Kali ini nada suaranya lebih lembut dan sopan.
Tapi kali ini nadanya perlahan berbanding tadi.
           
“Okey…banyak kes pa..hari ni je tiga kali Nia ulang-alik ke mahkamah..”.
Jawab Dania perlahan.
            “Hmmm…biasalah..lawyer memang asyik kena turun naik mahkamah je..dah pergi naik rehat!”.
Arah Datuk Razif.
            “Okey pa..night!”.
Ujar Dania sambil mencium pipi papanya dengan erat.




  
            Malam itu Dania tidak dapat melelapkan mata kerana asyik memikirkan peristiwa tadi. Dania merasa hairan dan pelik kenapa papanya bersikap begitu sedangkan selama ini dia tak pernah menyoal Dania dengan soalan seperti itu. Dia juga tak pernah tinggikan suara apatah lagi naik tangan ke badan Dania.

‘Entah kenapa tah dengan papa tu..angin tak baik lah tu!’.
Desis hati Dania.






***

            Sedang ayik termenung memandang lantai syiling bilik, kedengaran bunyi handphone Dania berbunyi-bunyi memainkan lagu artis barat, Rihanna. Dania mengambil handphone itu yang terletak di atas meja sudut lalu melihat di skrin handphone.

‘Hariesz call!’.
Ujar Dania di dalam hati.
           
“Hello sayang…”.
Sapa Dania manja.
           
“Hello baby..dah tidur ke?”.
Tanya Hariesz dengan bernada romantik.
            “Belum lagi lah..you?”.
Soal Dania pula.
            “Hmmm..belum jugak..teringat kat you..rindu larr…”.
Jawab Hariesz manja.
            “Hmmm…baru tadi jumpa kan..dah rindu? Nanti kalau i pergi out station macam mana?”.
Ujar Dania sinis sambil memintal rambutnya yang ikal mayang.
            “Ala…3g kan ada…web cam pun ada…ape susah kan…zaman teknologi kan?”.
Perli Hariesz.
            “You ni….!”.
Marah Dania.
            “You apa? mesti you rindu i kan?”.
Duga Hariesz.
            “Mana ada..tak rindu pun?”.
Dania membohong.
            “Ye lah…siapa lah kita dia nak rindu kan..?”.
Hariesz merajuk.
            “Ye darling..i really mis you so much!”.
Pujuk Dania lembut.
            “Yes! Ngaku pun..”.
Hariesz ketawa kecil.
            “Hmmm…nak kena ni!”.
Marah Dania.
            “Kena apa? Kena masuk penjara ke?”.
Perli Hariesz.
            “Nak sangat ke masuk penjara?”.
Soal Dania sinis.
            “Nak..tapi dengan baby…”.
Hariesz ketawa berdekah-dekah.

Dania berdehem kuat.
           
“Okey..okey…saja je nak kacau buah hati i ni..cantik kalau dia marah..sweet..”.
Ujar Hariesz dengan nada romantik.
            “Ye la tu..”.
Jawab Dania selamba.
            “Baby….bila you nak kenalkan I jumpa parrent you…kita kawan lama dah..tak kan you nak kita macam ni je..”.
Tanya Hariesz dengan nada serius.
            “Entah la sayang..i takut nak cakap dengan parrent i…exspecially my dad..you know what..tadi masa you hantar i balik..papa nampak tau..dia tanya i you siapa? I cakap la kawan..then papa terus marah..papa kata dia tak nak i fikir pasal jodoh…kejar kerjaya dulu…bila dah berjaya baru fikir pasal jodoh..”.
Cerita Dania panjang.

Kedengaran Hariesz berdehem kuat dihujung talian.
           
“Hmmm…sayang..i think your dad tak suka i lah..”.
Jawab Hariesz dengan nada sayu.
            “Entah la…tapi papa bukan kenal you pun..macam mana you nak tahu dia suka you or tak?”.
Balas Dania dengan nada memujuk.
            “Maybe la..my instint…”.
Ujarnya hampa.
            “Entah la sayang…i pun tak tahu…”.
Jawab Dania hambar.
            “Or dia dah ada calon untuk you sayang?”.
Duganya.
            “Gila! Tak nak la i…”.
Jawab Dania spontan.

Lantas Dania teringatkan pada Faqhary. Sepupunya yang menjadi tunangan Dania sejak kecil. Bertahun-tahun lamanya Dania tidak berjumpa dengan tunangannya itu. Kali terakhir dia bertemu sewaktu tunangnya itu berpindah. Sejak daripda itu dia langsung tidak mendengar khabar berita daripadanya langsung. Papa dan mama Dania juga tidak pernah bersuara tentang itu.

‘Ah! harap-haraplah papa dan mama tak ingat lagi!’.
Doa Dania dalam hati.

            “Ya la mana lah tahu kan…kalau tak tak kan papa you tak bagi you fikir pasal jodoh..”.
Duganya lagi.
            “Dah la..malas la nak fikir!”.
Jawab Dania acuh tak acuh.
            “You kena fikir juga…sampai bila kita nak macam ni…parrent i dah sibuk tanya bila nk kahwin? Bila nak kahwin? i pun tak tahu nak kata apa dah!”.
Ujar Hariesz dengan sedikit nada keras.
            “I bukan tak nak fikir…tapi i takut…papa i tu garang..tak macam mama..mama okey..nantilah i try cerita pada mama dulu..mana lah tahu mama boleh pujuk papa..tapi sekarang ni i tak rasa masa yang sesuai untuk i kenalkan you dengan parrent i..”.
Terang Dania panjang lebar.
                                         
            ‘Maafkan aku Hariesz..aku tak pernah beritahu pada kau yang aku sebenarnya telah ditunangkan sejak kecil..maafkan aku..aku tak sanggup berpisah dengan kau!’.
Rintih aku dalam hati.

            “Okey sayang..i faham…sayang..esok you free?”.
Tanya Hariesz.
            “After 3.00 p.m i free…before tu I nak kena jumpa client kejap..why?”.
Soal Dania.
            “Esok jom tengok movie? Dah lama kita tak tengok movie..”.
Cadangnya.
            “Hmm…okey boleh jugak…cerita apa? best ke?”.
Tanya Dania bertalu-talu.
            “Entah la..student i cakap ada satu cerita tu sedap ceritanya ‘hapuskan airmata’..pelakonnya daripada Singapore..”.
Jelas Hariesz.
            “Oh! Okey.. esok i inform dengan you..okey sayang.?”.
Balas Dania lembut.
            “Alright dear…okey la…jom tidur..dah malam ni…”.
Katanya sambil menguap.
            “You ni tak senonohlah! Okey sayang…good nite..”
Ujar Dania manja.
           
Night sayang..”.
Balas Hariesz dengan romantic.

Talian dimatikan.


‘Pelakon Singapore? Siapa tu? Tak kenal pun aku? Famous ke? Tadi budak ofis aku pun ada cakap juga movie tu box office lagi...rugi kalau tak tengok katanya..Hmmmm…pergi je lah esok..boleh release tension aku sikit..’.
Bicara Dania di dalam hati.
           
Dania segera mencapai laptop Apple di meja sudut lalu membukanya. Rasanya sudah lama dia tidak bersembang-sembang dengan kawan sibernya itu.

‘Alang-alang tak boleh tidur ni..chatting lah kejap dekat YM..siapa tahu ada orang boleh layan aku..’.
Desis hati Dania lagi.


***Bersambung*** :-D

No comments:

Post a Comment